بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار    ج‏52    123    باب 22 فضل انتظار الفرج و مدح الشیعة فی زمان الغیبة و ما ینبغی فعله فی ذلک الزمان .....  ص : 122

ٍ 1-عَنْ جَابِرٍ قَالَ دَخَلْنَا عَلَى أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ ع وَ نَحْنُ جَمَاعَةٌ بَعْدَ مَا قَضَیْنَا نُسُکَنَا فَوَدَّعْنَاهُ وَ قُلْنَا لَهُ أَوْصِنَا یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَقَالَ لِیُعِنْ قَوِیُّکُمْ ضَعِیفَکُمْ وَ لْیَعْطِفْ غَنِیُّکُمْ عَلَى فَقِیرِکُمْ وَ لْیَنْصَحِ الرَّجُلُ أَخَاهُ کَنُصْحِهِ لِنَفْسِهِ وَ اکْتُمُوا أَسْرَارَنَا وَ لَا تَحْمِلُوا النَّاسَ عَلَى أَعْنَاقِنَا وَ انْظُرُوا أَمْرَنَا وَ مَا جَاءَکُمْ عَنَّا فَإِنْ وَجَدْتُمُوهُ فِی الْقُرْآنِ مُوَافِقاً فَخُذُوا بِهِ وَ إِنْ لَمْ تَجِدُوا مُوَافِقاً فَرُدُّوهُ وَ إِنِ اشْتَبَهَ الْأَمْرُ عَلَیْکُمْ فَقِفُوا عِنْدَهُ وَ رُدُّوهُ إِلَیْنَا حَتَّى نَشْرَحَ لَکُمْ مِنْ ذَلِکَ مَا شُرِحَ لَنَا فَإِذَا کُنْتُمْ کَمَا أَوْصَیْنَاکُمْ وَ لَمْ تَعَدَّوْا إِلَى غَیْرِهِ فَمَاتَ مِنْکُمْ مَیِّتٌ قَبْلَ أَنْ یَخْرُجَ قَائِمُنَا کَانَ شَهِیداً وَ مَنْ أَدْرَکَ قَائِمَنَا فَقُتِلَ مَعَهُ کَانَ لَهُ أَجْرُ شَهِیدَیْنِ وَ مَنْ قَتَلَ بَیْنَ یَدَیْهِ عَدُوّاً لَنَا کَانَ لَهُ أَجْرُ عِشْرِینَ شَهِیدا

مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار    متن    894    باب بیست و هفتم فضیلت انتظار فرج و مدح شیعیان در زمان غیبت و آنچه که شایسته است در آن زمان انجام داده شود

1-شیخ طوسى در کتاب «امالى» از جابر جعفى روایت میکند که گفت: بعد از خاتمه اعمال حج، با جمعى بخدمت امام محمد باقر (ع) رسیدیم و با حضرتش وداع نمودیم و عرضکردیم: یا ابن رسول اللَّه وصیتى بما بفرمائید! فرمود: اقویاى شما بضعفا کمک کنند. و اغنیاى شما از فقرا دلجوئى نمایند، و هر مردى از شما برادر دینیش را مانند خود نصیحت کند (آنچه براى خود میخواهد براى او نیز بخواهد) و اسرار ما را از نااهلان مخفى دارید، و مردم را بر گردنهاى ما مسلط نکنید، بگفته‏هاى ما و آنچه از ما بشما میرسانند توجه کنید، اگر دیدید موافق قرآن است، آن را بپذیرید، و چنانچه آن را موافق قرآن نیافتید، از نظر بیاندازید (یعنى اگر موافق قرآن بود کلام ماست و گر نه از ما نیست و مجعول است).

و اگر مطلب بر شما مشتبه گشت، در باره آن تصمیمى نگیرید و آن را بما عرضه دارید تا همان طور که براى شما بیان کرده‏اند تشریح کنیم اگر شما چنین بودید که بشما سفارش کرده‏ایم و از این حدود تجاوز نکنید و پیش از ظهور قائم ما کسى از شما بمیرد شهید از دنیا رفته است. و هر کس قائم ما را درک کند و در رکاب او کشته شود، ثواب دو شهید دارد، و هر کس در رکاب او یکى از دشمنان ما را بقتل رساند ثواب بیست شهید خواهد داشت.

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار    ج‏52    123    باب 22 فضل انتظار الفرج و مدح الشیعة فی زمان الغیبة و ما ینبغی فعله فی ذلک الزمان .....  ص : 122

ٍ 2-عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ ع طُوبَى لِمَنْ تَمَسَّکَ بِأَمْرِنَا فِی غَیْبَةِ قَائِمِنَا فَلَمْ یَزِغْ قَلْبُهُ بَعْدَ الْهِدَایَةِ فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا طُوبَى قَالَ شَجَرَةٌ فِی الْجَنَّةِ أَصْلُهَا فِی دَارِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ لَیْسَ مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِی دَارِهِ غُصْنٌ مِنْ أَغْصَانِهَا وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآب‏

مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار    متن    894    باب بیست و هفتم فضیلت انتظار فرج و مدح شیعیان در زمان غیبت و آنچه که شایسته است در آن زمان انجام داده شود

2- در کمال الدین و معانى الاخبار از ابو بصیر روایت میکند که حضرت صادق (ع) فرمود: «طوبى لمن تمسک بامر نافى غیبة قائمنا فلم یزغ قلبه بعد الهدایة» طوبى براى کسى است که در غیبت قائم ما چنگ بگفتار ما زند و بعد از آنکه هدایت یافت دلش از دین حق برنگردد. من عرضکردم: فدایت شوم! «طوبى» چیست؟ فرمود: طوبى درختى است در بهشت که ریشه آن در خانه على بن ابى طالب است و شاخه‏اش در خانه‏هاى مؤمنین میباشد. اینست معنى آیه شریفه طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ

اللهم عجل لولیک الفرج