بسم الله الرحمن الرحیم

تمام روایات و ترجمه ها از نرم افزار (گنجینه روایات نور)

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار    ج‏52    128    باب 22 فضل انتظار الفرج و مدح الشیعة فی زمان الغیبة و ما ینبغی فعله فی ذلک الزمان .....  ص : 122
1-ٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِیِّ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع الْعِبَادَةُ مَعَ الْإِمَامِ مِنْکُمُ الْمُسْتَتِرِ فِی السِّرِّ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ أَفْضَلُ أَمِ الْعِبَادَةُ فِی ظُهُورِ الْحَقِّ وَ دَوْلَتِهِ مَعَ الْإِمَامِ الظَّاهِرِ مِنْکُمْ فَقَالَ یَا عَمَّارُ الصَّدَقَةُ فِی السِّرِّ وَ اللَّهِ أَفْضَلُ مِنَ الصَّدَقَةِ فِی الْعَلَانِیَةِ وَ کَذَلِکَ عِبَادَتُکُمْ فِی السِّرِّ مَعَ إِمَامِکُمُ الْمُسْتَتِرِ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ أَفْضَلُ لِخَوْفِکُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ وَ حَالِ الْهُدْنَةِ مِمَّنْ یَعْبُدُ اللَّهَ فِی ظُهُورِ الْحَقِّ مَعَ الْإِمَامِ الظَّاهِرِ فِی دَوْلَةِ الْحَقِّ وَ لَیْسَ الْعِبَادَةُ مَعَ الْخَوْفِ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ مِثْلَ الْعِبَادَةِ مَعَ الْأَمْنِ فِی دَوْلَةِ الْحَقِّ اعْلَمُوا أَنَّ مَنْ صَلَّى مِنْکُمْ صَلَاةً فَرِیضَةً وُحْدَاناً مُسْتَتِراً بِهَا مِنْ عَدُوِّهِ فِی وَقْتِهَا فَأَتَمَّهَا کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِهَا خَمْساً وَ عِشْرِینَ صَلَاةً فَرِیضَةً وَحْدَانِیَّةً وَ مَنْ صَلَّى مِنْکُمْ صَلَاةً نَافِلَةً فِی وَقْتِهَا فَأَتَمَّهَا کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ بِهَا عَشْرَ صَلَوَاتٍ نَوَافِلَ وَ مَنْ عَمِلَ مِنْکُمْ حَسَنَةً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِهَا عِشْرِینَ حَسَنَةً وَ یُضَاعِفُ اللَّهُ تَعَالَى حَسَنَاتِ الْمُؤْمِنِ مِنْکُمْ إِذَا أَحْسَنَ أَعْمَالَهُ وَ دَانَ اللَّهَ بِالتَّقِیَّةِ عَلَى دِینِهِ وَ عَلَى إِمَامِهِ وَ عَلَى نَفْسِهِ وَ أَمْسَکَ مِنْ لِسَانِهِ أَضْعَافاً مُضَاعَفَةً کَثِیرَةً إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ کَرِیمٌ قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ رَغَّبْتَنِی فِی الْعَمَلِ وَ حَثَثْتَنِی عَلَیْهِ وَ لَکِنِّی أُحِبُّ أَنْ أَعْلَمَ کَیْفَ صِرْنَا نَحْنُ الْیَوْمَ أَفْضَلَ أَعْمَالًا مِنْ أَصْحَابِ الْإِمَامِ مِنْکُمُ الظَّاهِرِ فِی دَوْلَةِ الْحَقِّ وَ نَحْنُ وَ هُمْ عَلَى دِینٍ وَاحِدٍ وَ هُوَ دِینُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ إِنَّکُمْ سَبَقْتُمُوهُمْ إِلَى الدُّخُولِ فِی دِینِ اللَّهِ وَ إِلَى الصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ وَ الْحَجِّ وَ إِلَى کُلَّ فِقْهٍ وَ خَیْرٍ وَ إِلَى عِبَادَةِ اللَّهِ سِرّاً مِنْ عَدُوِّکُمْ مَعَ الْإِمَامِ الْمُسْتَتِرِ مُطِیعُونَ لَهُ صَابِرُونَ مَعَهُ مُنْتَظِرُونَ لِدَوْلَةِ الْحَقِّ خَائِفُونَ عَلَى إِمَامِکُمْ وَ عَلَى أَنْفُسِکُمْ مِنَ الْمُلُوکِ تَنْظُرُونَ إِلَى حَقِّ إِمَامِکُمْ وَ حَقِّکُمْ فِی أَیْدِی الظَّلَمَةِ قَدْ مَنَعُوکُمْ ذَلِکَ وَ اضْطَرُّوکُمْ إِلَى جَذْبِ الدُّنْیَا وَ طَلَبِ الْمَعَاشِ مَعَ الصَّبْرِ عَلَى دِینِکُمْ وَ عِبَادَتِکُمْ وَ طَاعَةِ رَبِّکُمْ وَ الْخَوْفِ مِنْ عَدُوِّکُمْ فَبِذَلِکَ ضَاعَفَ اللَّهُ أَعْمَالَکُمْ فَهَنِیئاً لَکُمْ هَنِیئاً
قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَمَا نَتَمَنَّى إِذًا أَنْ نَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ ع فِی ظُهُورِ الْحَقِّ وَ نَحْنُ الْیَوْمَ فِی إِمَامَتِکَ وَ طَاعَتِکَ أَفْضَلُ أَعْمَالًا مِنْ أَعْمَالِ أَصْحَابِ دَوْلَةِ الْحَقِّ فَقَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ أَ مَا تُحِبُّونَ أَنْ یُظْهِرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْحَقَّ وَ الْعَدْلَ فِی الْبِلَادِ وَ یُحْسِنَ حَالَ عَامَّةِ النَّاسِ وَ یَجْمَعَ اللَّهُ الْکَلِمَةَ وَ یُؤَلِّفَ بَیْنَ الْقُلُوبِ الْمُخْتَلِفَةِ وَ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِی أَرْضِهِ وَ یُقَامَ حُدُودُ اللَّهِ فِی خَلْقِهِ وَ یُرَدَّ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ فَیُظْهِرُوهُ حَتَّى لَا یَسْتَخْفِیَ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ أَمَا وَ اللَّهِ یَا عَمَّارُ لَا یَمُوتُ مِنْکُمْ مَیِّتٌ عَلَى الْحَالِ الَّتِی أَنْتُمْ عَلَیْهَا إِلَّا کَانَ أَفْضَلَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ کَثِیرٍ مِمَّنْ شَهِدَ بَدْراً وَ أُحُداً فَأَبْشِرُوا

مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار    متن    900    باب بیست و هفتم فضیلت انتظار فرج و مدح شیعیان در زمان غیبت و آنچه که شایسته است در آن زمان انجام داده شود
1 -در کمال الدین از عمار ساباطى نقل میکند که گفت: بحضرت صادق علیه السّلام عرضکردم: ثواب عبادت پنهانى در دولت باطل با امامى از شما که مقام امامتش از نظر مردم پوشیده است، بیشتر است یا عبادتى که بطور آشکار در ظهور دولت حق و حکومت امام ظاهر میکنند؟ حضرت فرمود: اى عمار! بخشش پنهانى بهتر از بخشش آشکار است. همچنین عبادت پنهانى شما در دولت باطل با امامى که (از ترس دشمن) مخفى گردیده، ثوابش بیشتر از عبادتى است که در دولت حق با امام ظاهر کرده مى‏شود. زیرا در دولت باطل شما از دشمنان خود بیمناک هستید. و مسلم است که عبادت با ترس و هراس در دولت باطل با عبادت مطمئن در دولت حق قابل مقایسه نیست.
بدانید! هر کس از شما که یک نماز واجبى را از ترس دشمن در پنهانى و بطور تنهائى در اول وقت بگذارد و آن را تمام کند، خداوند ثواب بیست و پنج نماز واجب منفرد براى او مینویسد. و هر کس یک نماز مستحبى را در وقتش بخواند و آن را تمام کند خداوند ثواب ده نماز مستحبى براى او خواهد نوشت.
و هر کس از شما یک کار نیک انجام دهد خداوند در عوض ثواب بیست کار نیک براى او بنویسد. هر وقت شخص با ایمانى از شما (شیعیان) حسن عمل داشته باشد و با تقیه نمودن از دشمنان بخدا نزدیک شود و دین و اعتقاد بامام خود و جان و زبانش را از هر گونه خطرى و آلودگى حفظ کند خداوند بمیزان زیاد بر ثواب اعمال وى میافزاید. زیرا خداوند خوان کرم خود را گسترده است. عرضکردم: قربانت گردم! شما با این بیان رغبت و میل مرا بعبادت افزون فرمودید ولى من میخواهم بدانم چطور ثواب اعمال ما از ثواب اعمال یاران امام ظاهر شما در دولت حق، بیشتر است با اینکه ما و آنها یک دین داریم و آنهم دین خداست؟ حضرت فرمود: شما در پذیرفتن دین خدا و نماز و روزه و حج و هر عمل و عبادتى بطور پنهانى بر آنها پیشى گرفتید، با امامى که امامتش بر مردم پوشیده است بسر میبرید و از وى پیروى میکنید و منتظر ظهور دولت حق هستید، در حالى که از سلاطین جور بر جان امام و خودتان خائف میباشید.
نگاه میکنید بحق امام خود و حق خودتان که در دست ستمگران است و نگذاشته‏اند شما بآن برسید و شما را در امر دنیا و کسب معیشت مستأصل کرده‏اند، مع هذا شما با صبر و عبادت و اطاعت پروردگار و ترس از دشمنان میگذرانید روى این جهات خداوند ثواب اعمال شما را افزون گردانیده است. پس خوش بحال شما! عرضکردم: قربانت گردم! بنا بر این آرزو نمى‏کنم که در ظهور دولت حق از اصحاب قائم علیه السّلام باشم، زیرا ما در روزگار امامت شما بسر میبریم و با پیروى از شما (که با تقیه زندگى مى‏کنید) ثواب اعمال ما از ثواب اعمال آنها که در دولت حق مى‏باشند بیشتر است. فرمود: آیا دوست نمیدارید حق آشکار شود و عدالت در دنیا گسترش یابد و حال عموم مردم نیکو گردد، و خداوند هدفها را یکى کند و دلهاى پراکنده را با هم پیوند دهد و کسى در زمین خدا معصیت نکند و حدود الهى در میان مردم جارى گردد، و حق باهلش منتقل شود، و صاحب حق آن را آشکار سازد تا آنکه از ترس کسى چیزى پوشیده نماند؟! اى عمار! بخدا قسم هر کس از شما با این عقیده که شما دارید بمیرد، از بسیارى از آنها که در جنگ بدر و احد حاضر بودند، افضل و بهتر است، پس مژده باد

ٍ2 -عَنْ مُحَمَّدٍ الْوَاسِطِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ‏
 أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏

2 -و نیز در کمال الدین از حضرت موسى بن جعفر از پدران بزرگوارش روایت نموده که پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: بهترین عملهاى امت من انتظار فرج از جانب خداست‏

3-ِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ‏
 سَأَلْتُهُ عَنْ شَیْ‏ءٍ مِنَ الْفَرَجِ فَقَالَ أَ لَیْسَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ الْفَرَجِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِین‏

3-نیز در کتاب مزبور از محمد بن فضیل نقل میکند که گفت: از حضرت رضا علیه السّلام پرسیدم فرج ما کى فرا میرسد؟ فرمود: آیا انتظار فرج کشیدن؛ فرج نیست.
خداوند میفرماید: «فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ» (یعنى انتظار فرج با توجه بامر الهى در این آیه شریفه خود یکنوع فرج است) این روایت در تفسیر عیاشى هم آمده است. خبر ابراهیم کوفى‏
4-ِّ عَنْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ الْکُوفِیِّ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَکُنْتُ عِنْدَهُ إِذْ دَخَلَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع وَ هُوَ غُلَامٌ فَقُمْتُ إِلَیْهِ وَ قَبَّلْتُ رَأْسَهُ وَ جَلَسْتُ فَقَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع یَا بَا إِبْرَاهِیمَ أَمَا إِنَّهُ صَاحِبُکَ مِنْ بَعْدِی أَمَا لَیَهْلِکَنَّ فِیهِ أَقْوَامٌ وَ یَسْعَدُ آخَرُونَ فَلَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ ضَاعَفَ عَلَى رُوحِهِ الْعَذَابَ أَمَا لَیُخْرِجَنَّ اللَّهُ مِنْ صُلْبِهِ خَیْرَ أَهْلِ الْأَرْضِ فِی زَمَانِهِ بَعْدَ عَجَائِبَ تَمُرُّ بِهِ حَسَداً لَهُ وَ لَکِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ یُخْرِجُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مِنْ صُلْبِهِ تَکْمِلَةَ اثْنَیْ عَشَرَ إِمَاماً مَهْدِیّاً اخْتَصَّهُمُ اللَّهُ بِکَرَامَتِهِ وَ أَحَلَّهُمْ دَارَ قُدْسِهِ الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِی عَشَرَ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ ص یَذُبُّ عَنْهُ فَدَخَلَ رَجُلٌ مِنْ مَوَالِی بَنِی أُمَیَّةَ فَانْقَطَعَ الْکَلَامُ وَ عُدْتُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً أُرِیدُ اسْتِتْمَامَ الْکَلَامِ فَمَا قَدَرْتُ عَلَى ذَلِکَ فَلَمَّا کَانَ مِنْ قَابِلٍ دَخَلْتُ عَلَیْهِ وَ هُوَ جَالِسٌ فَقَالَ لِی یَا أَبَا إِبْرَاهِیمَ هُوَ الْمُفَرِّجُ لِلْکَرْبِ عَنْ شِیعَتِهِ بَعْدَ ضَنْکٍ شَدِیدٍ وَ بَلَاءٍ طَوِیلٍ وَ جَوْرٍ فَطُوبَى لِمَنْ أَدْرَکَ ذَلِکَ الزَّمَانَ وَ حَسْبُکَ یَا أَبَا إِبْرَاهِیمَ قَالَ أَبُو إِبْرَاهِیمَ فَمَا رَجَعْتُ بِشَیْ‏ءٍ أَسَرَّ إِلَیَّ مِنْ هَذَا وَ لَا أَفْرَحَ لِقَلْبِی مِنْه‏
4-همچنین صدوق در کمال الدین از ابو ابراهیم کوفى روایت نموده که گفت:
خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام نشسته بودم دیدم موسى بن جعفر که در آن وقت بچه بود وارد گشت. من از جا برخاستم و سر مبارک او را بوسیدم و سپس نشستم‏
حضرت صادق علیه السّلام فرمود: اى ابو ابراهیم! این کودک بعد از من امام تو است.
آگاه باش! که قومى در باره او از دین خود منحرف میشوند و جمعى دیگر بسعادت میرسند. خداوند قاتل او را لعنت کند و عذاب او را افزون گرداند.
آگاه باش که خداوند بعد از کارهاى عجیبى که از راه حسد بر وى میگذرد، کسى را که در زمان خود بهترین مردم روى زمین باشد از صلب وى پدید آورد.
خداوند آنچه را خواسته است عملى میسازد، هر چند اهل شرک ناخوش بدارند.
خداوند بقیه دوازده امام مهدى را که ببزرگوارى ممتاز گردانیده و جایگاه مقدسى بآنها روزى نموده از وى بوجود آورد. کسى که منتظر ظهور امام دوازدهم باشد، مانند کسى است که با شمشیر برهنه در رکاب پیغمبر، دشمن را از حضرتش دفع میکند.
در این وقت مردى از دوستان بنى امیه وارد گشت و حضرت هم سخن خود را قطع فرمود بعد از آن پانزده مرتبه خدمت امام جعفر صادق علیه السّلام رسیدم تا سخن آن روز را تکمیل فرماید ولى میسر نگردید.
چون سال بعد بخدمتش رسیدم، دیدم حضرت نشسته است. در آن حال فرمود: اى ابو ابراهیم! ... او کسى است که بعد از تنگى طاقت فرسا و بلا و ظلم طولانى شیعیان خود را از غم نجات میدهد. پس خوش بحال آنها که آن زمان را درک کنند. اى ابو ابراهیم همین قدر بس است!! ابو ابراهیم گفت: چنان خوشحال شدم که هیچ گاه بدان گونه از خدمتش برنگشته بودم‏
5-ٍ عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ مُوسَى وَ مُعَاوِیَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص طُوبَى لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ یَتَوَلَّى وَلِیَّهُ وَ یَتَبَرَّأُ مِنْ عَدُوِّهِ وَ یَتَوَلَّى الْأَئِمَّةَ الْهَادِیَةَ مِنْ قَبْلِهِ أُولَئِکَ رُفَقَائِی وَ ذُو وُدِّی وَ مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمُ أُمَّتِی عَلَیَّ قَالَ رِفَاعَةُ وَ أَکْرَمُ خَلْقِ اللَّهِ عَلَی‏
5 -شیخ الطائفة در غیبت از رفاعة بن موسى و معاویة بن وهب از حضرت صادق و آن حضرت از پیغمبر صلّى اللَّه علیه و آله روایت کرده که فرمود: خوش بحال کسى که قائم اهل بیت مرا درک میکند در حالى که پیش از قیامش از وى پیروى مینموده، دوست او را دوست میداشته و از دشمنش بیزارى مى‏جسته و تمام ائمه قبل از او را دوست داشته است. آنها رفیقان و دوستان من و گرامى‏ترین امت من میباشند. رفاعه گفت: حضرت فرمود: آنها در نزد من گرامى‏ترین خلق خدا هستند
6-عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏
 سَیَأْتِی قَوْمٌ مِنْ بَعْدِکُمْ الرَّجُلُ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ لَهُ أَجْرُ خَمْسِینَ مِنْکُمْ قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ نَحْنُ کُنَّا مَعَکَ بِبَدْرٍ وَ أُحُدٍ وَ حُنَیْنٍ وَ نَزَلَ فِینَا الْقُرْآنُ فَقَالَ إِنَّکُمْ لَوْ تَحَمَّلُوا لِمَا حُمِّلُوا لَمْ تَصْبِرُوا صَبْرَهُم‏
6-و نیز در غیبت شیخ طوسى از عبد اللَّه بن سنان از حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کرده که رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و آله فرمود:
سیاتى قوم من بعدکم الرّجل الواحد منهم له اجر خمسین منکم‏
یعنى: مردمى بعد از شما خواهند آمد که یک مرد آنها ثواب پنجاه نفر از شما دارند. اصحاب عرضکردند: یا رسول اللَّه! ما در جنگ بدر و احد و حنین در رکاب شما پیکار کرده‏ایم و قرآن در میان ما نازل شده است (یعنى چطور مى‏شود که مردمى بیایند که یکنفر آنها ثواب پنجاه نفر ما را داشته باشند؟) فرمود آنچه را آنها متحمل میگردند اگر شما ببینید، نمى‏توانید مانند آنها صبر کنید!
7-عَنْ أَبِی الْجَارُودِ عَنْ قِنْوَةَ ابْنَةِ رُشَیْدٍ الْهَجَرِیِّ قَالَتْ‏
 قُلْتُ لِأَبِی مَا أَشَدَّ اجْتِهَادَکَ فَقَالَ یَا بُنَیَّةِ سَیَجِی‏ءُ قَوْمٌ بَعْدَنَا بَصَائِرُهُمْ فِی دِینِهِمْ أَفْضَلُ مِنِ اجْتِهَادِ أَوَّلِیهِم‏
7 -برقى در کتاب «محاسن» از ابو الجارود از «قنو» دختر رشید هجرى‏روایت کرده که گفت: بپدرم گفتم چقدر در امر دین جهد و کوشش دارى! پدرم گفت: دختر جان بعد از ما مردمى مى‏آیند که بصیرت آنها در امر دینشان بهتر از جهد و کوشش مردم قبل از آنهاست‏
8-ٍ عَنْ خَالِدٍ الْعَاقُولِیِّ فِی حَدِیثٍ لَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ‏
 فَمَا تَمُدُّونَ أَعْیُنَکُمْ فَمَا تَسْتَعْجِلُونَ أَ لَسْتُمْ آمِنِینَ أَ لَیْسَ الرَّجُلُ مِنْکُمْ یَخْرُجُ مِنْ بَیْتِهِ فَیَقْضِی حَوَائِجَهُ ثُمَّ یَرْجِعُ لَمْ یُخْتَطَفْ إِنْ کَانَ مَنْ قَبْلَکُمْ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَیْهِ لَیُؤْخَذُ الرَّجُلُ مِنْهُمْ فَتُقْطَعُ یَدَاهُ وَ رِجْلَاهُ وَ یُصْلَبُ عَلَى جُذُوعِ النَّخْلِ وَ یُنْشَرُ بِالْمِنْشَارِ ثُمَّ لَا یَعْدُو ذَنْبَ نَفْسِهِ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‏ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیب
8-شیخ الطائفه در کتاب غیبت از خالد عاقولى در ضمن حدیثى منقول از حضرت صادق علیه السّلام مى‏فرماید: چرا چشم بآن دوخته‏اید و براى چه شتاب مى‏کنید؟ مگر تأمین ندارید؟ آیا این طور نیست که مردى از شما از خانه بیرون میرود و پس از انجام کارش دوباره بخانه برمیگردد، بدون اینکه خطرى باو رسیده باشد؟ اگر آنها که پیش از شما بودند مانند شما (در رفاه بودند و امنیت داشتند) هر مردى از آنها را میگرفتند و دست و پاى او را قطع میکردند، سپس بر تنه‏هاى نخل بدار میزدند و با اره بدو نیم مى‏کردند و او این بلاها را براى اصلاح نفس خود و کفاره گناهش بر خویشتن هموار مینمود. آنگاه این آیه شریفه را تلاوت فرمود: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى‏ نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ یعنى آیا گمان کرده‏اید داخل بهشت میشوید، و حکایت مردمى که قبل از شما بودند بشما نرسیده است که بآنها سختى‏ها و رنجها رسید و چنان متزلزل شدند که پیغمبر و آنها که باو ایمان آوردند، گفتند چه وقت نصرت خداوند فرا میرسد؟ بدانید که نصرت خداوند نزدیک است‏

9-عَنِ الْحَکَمِ بْنِ عُیَیْنَةَ قَالَ لَمَّا قَتَلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع الْخَوَارِجَ یَوْمَ النَّهْرَوَانِ قَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ طُوبَى لَنَا إِذْ شَهِدْنَا مَعَکَ هَذَا الْمَوْقِفَ وَ قَتَلْنَا مَعَکَ هَؤُلَاءِ الْخَوَارِجَ «1» فَقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِی هَذَا الْمَوْقِفِ أُنَاسٌ لَمْ یَخْلُقِ اللَّهُ آبَاءَهُمْ وَ لَا أَجْدَادَهُمْ بَعْدُ فَقَالَ الرَّجُلُ وَ کَیْفَ یَشْهَدُنَا قَوْمٌ لَمْ یُخْلَقُوا قَالَ بَلَى قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ یَشْرَکُونَنَا فِیمَا نَحْنُ فِیهِ وَ یُسَلِّمُونَ لَنَا فَأُولَئِکَ شُرَکَاؤُنَا فِیمَا کُنَّا فِیهِ حَقّاً حَقّا
9 -در محاسن برقى از حکم بن عیینه روایت نموده که گفت: وقتى در جنگ نهروان امیر المؤمنین خوارج را بقتل رسانید، مردى بخدمت حضرت رسید حضرت فرمود: قسم بخداوندى که دانه را شکافت و آدمى را آفرید، مردمى در اینجا با ما آمده‏اند که هنوز خداوند پدران و نیاکان آنها را خلق نکرده است! آن مرد عرضکرد: مردمى که هنوز خلق نشده‏اند چگونه میتوانند با ما آمده باشند؟! فرمود:
آرى آنها مردمى هستند که در آخر الزمان میباشند و در این هدف که ما داریم آنها نیز شریک هستند و تسلیم ما میباشند: پس آنها در آن راه که ما گام برمیداریم شرکاى حقیقى و واقعى ما میباشند
10-عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِی قُرَّةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى إِبْرَاهِیمَ أَنَّهُ سَیُولَدُ لَکَ فَقَالَ لِسَارَةَ فَقَالَتْ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ أَنَّهَا سَتَلِدُ وَ یُعَذَّبُ أَوْلَادُهَا أَرْبَعَمِائَةِ سَنَةٍ بِرَدِّهَا الْکَلَامَ عَلَیَّ قَالَ فَلَمَّا طَالَ عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ الْعَذَابُ ضَجُّوا وَ بَکَوْا إِلَى اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى وَ هَارُونَ یُخَلِّصُهُمْ مِنْ فِرْعَوْنَ فَحَطَّ عَنْهُمْ سَبْعِینَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هَکَذَا أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا فَأَمَّا إِذْ لَمْ تَکُونُوا فَإِنَّ الْأَمْرَ یَنْتَهِی إِلَى مُنْتَهَاه‏
10- عیاشى در تفسیر خود از فضل بن ابى قره روایت نموده که گفت: از حضرت صادق علیه السّلام شنیدم میفرمود: خداوند وحى فرستاد بحضرت ابراهیم که بزودى فرزندى براى تو متولد خواهد شد! ابراهیم هم بساره (همسرش) خبر داد: ساره گفت:
من پیر زن هستم! با این وصف خداوند وحى فرستاد بسوى ابراهیم که ساره بزودى فرزندى مى‏آورد و اولادش چهار صد سال گرفتار خواهند بود.
آنگاه حضرت فرمود: چون گرفتارى بنى اسرائیل بطول انجامید چهل صبح رو بدرگاه الهى آوردند بگریه و زارى پرداختند. خدا هم بموسى (و برادرش) هارون وحى فرستاد که (با امداد غیبى) آنها را از شر فرعون نجات دهد و صد و هفتاد سال از چهار صد سال گرفتارى آنها را برداشت. سپس امام ششم فرمود: همچنین شما هم اگر مثل بنى اسرائیل در درگاه خداوند بگریه و زارى بپردازید؛ خداوند فرج ما را نزدیک خواهد کرد. اما اگر چنین نباشید، این سختى تا پایان مدتش خواهد رسید

11-عَنْ عَوْفِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ذَاتَ یَوْمٍ یَا لَیْتَنِی قَدْ لَقِیتُ إِخْوَانِی فَقَالَ لَهُ أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ أَ وَ لَسْنَا إِخْوَانَکَ آمَنَّا بِکَ وَ هَاجَرْنَا مَعَکَ قَالَ قَدْ آمَنْتُمْ وَ هَاجَرْتُمْ وَ یَا لَیْتَنِی قَدْ لَقِیتُ إِخْوَانِی فَأَعَادَ الْقَوْلَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْتُمْ أَصْحَابِی وَ لَکِنْ إِخْوَانِی الَّذِینَ یَأْتُونَ مِنْ بَعْدِکُمْ یُؤْمِنُونَ بِی وَ یُحِبُّونِّی وَ یَنْصُرُونِّی وَ یُصَدِّقُونِّی وَ مَا رَأَوْنِی فَیَا لَیْتَنِی قَدْ لَقِیتُ إِخْوَانِی‏

11-شیخ مفید در «مجالس» از عوف بن مالک روایت نموده که گفت: روزى پیغمبر (ص) فرمود اى کاش من برادرانم را ملاقات میکردم. ابو بکر و عمر گفتند:
مگر ما برادران شما نیستیم که بتو ایمان آورده و هم با تو مهاجرت نمودیم؟
باز فرمود:
یا لیتنى قد لقیت اخوانى‏
سپس فرمود:
انتم اصحابى و لکن اخوانى الّذین یأتون من بعدکم یؤمنون بى و یحبّونى و ینصرونى و یصدّقونى و ما رأونى فیا لیتنى قد لقیت اخوانى‏
یعنى: اى کاش من برادران خود را میدیدم، آنها هم گفتار خود را تکرار کردند.
حضرت فرمود: شما اصحاب من هستید ولى برادران من کسانى میباشند که بعد از شما مى‏آیند و بمن ایمان مى‏آورند و مرا دوست دارند و یارى میکنند و تصدیق مینمایند و مرا هم ندیده‏اند اى کاش من برادران خود را میدیدم‏

12-ِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ کَیْفَ أَنْتُمْ إِذَا وَقَعَتِ السَّبْطَةُ بَیْنَ الْمَسْجِدَیْنِ تَأْرِزُ الْعِلْمُ فِیهَا کَمَا تَأْرِزُ الْحَیَّةُ فِی جُحْرِهَا وَ اخْتَلَفَتِ الشِّیعَةُ بَیْنَهُمْ وَ سَمَّى بَعْضُهُمْ بَعْضاً کَذَّابِینَ وَ یَتْفُلُ بَعْضُهُمْ فِی وُجُوهِ بَعْضٍ فَقُلْتُ مَا عِنْدَ ذَلِکَ مِنْ خَیْرٍ قَالَ الْخَیْرُ کُلُّهُ عِنْدَ ذَلِکَ یَقُولُهُ ثَلَاثاً وَ قَدْ قَرُبَ الْفَرَج‏
12 -در غیبت نعمانى ابان بن تغلب از حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده که گفت: موقعى که فترتى بین دو مسجد روى داد، علم و دانش در آن فترت پوشیده گردد، چنان که مار در سوراخ خود پنهان مى‏شود و در میان شیعیان اختلاف پدید آید و یک دیگر را دروغگو بنامند و آب دهان بر وى هم بیاندازند. عرضکردم: پس در آن روز خیرى نیست. فرمود:
تمام خیر و خوبى در آن روز است. این را سه بار تکرار نمود، سپس فرمود: فرج و گشایش کار شما نزدیک است‏

13-ٍ عَنْ یَمَانٍ التَّمَّارِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَةً الْمُتَمَسِّکُ فِیهَا بِدِینِهِ کَالْخَارِطِ لِشَوْکِ الْقَتَادِ بِیَدِهِ ثُمَّ أَوْمَأَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع بِیَدِهِ هَکَذَا قَالَ فَأَیُّکُمْ تُمْسِکُ شَوْکَ الْقَتَادِ بِیَدِهِ ثُمَّ أَطْرَقَ مَلِیّاً ثُمَّ قَالَ إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَةً فَلْیَتَّقِ اللَّهَ عَبْدٌ عِنْدَ غَیْبَتِهِ وَ لْیَتَمَسَّکْ بِدِینِه‏
13 -نیز در غیبت نعمانى از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که فرمود: صاحب- الامر را غیبتى است که هر کس در غیبت وى بخواهد دین خود را حفظ کند، مثل اینست که درخت خاردار قتاد را با دست خود از خار صاف کند. سپس حضرت با دست اشاره کرد و فرمود: این طور! و فرمود: کدام یک از شما با دست خار درخت قتاد را چنگ زده است؟! آنگاه لحظه‏اى سکوت نمود و سپس فرمود: صاحب این امر (قائم آل محمد) غائب مى‏شود پس بهنگام غیبت او باید بندگان خدا از خدا بترسند و دین خود را از دست ندهند!

14-ِ عَنْ أَبِی الْمُرْهِفِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏
 هَلَکَتِ الْمَحَاضِیرُ قُلْتُ وَ مَا الْمَحَاضِیرُ قَالَ الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ نَجَا الْمُقَرِّبُونَ وَ ثَبَتَ الْحِصْنُ عَلَى أَوْتَادِهَا کُونُوا أَحْلَاسَ بُیُوتِکُمْ فَإِنَّ الْفِتْنَةَ عَلَى مَنْ أَثَارَهَا وَ إِنَّهُمْ لَا یُرِیدُونَکُمْ بِحَاجَةٍ إِلَّا أَتَاهُمُ اللَّهُ بِشَاغِلٍ لِأَمْرٍ یُعْرَضُ لَهُمْ‏
إیضاح المحاضیر جمع المحضیر و هو الفرس الکثیر العدو و المقربون بکسر الراء المشددة أی الذین یقولون الفرج قریب و یرجون قربه أو یدعون لقربه أو بفتح الراء أی الصابرون الذی فازوا بالصبر بقربه تعالى.
قوله ع و ثبت الحصن أی استقر حصن دولة المخالفین على أساسها بأن یکون المراد بالأوتاد الأساس مجازا و فی الکافی و ثبتت الحصا على أوتادهم أی سهلت لهم الأمور الصعبة کما أن استقرار الحصا على الوتد صعب أو أن أسباب دولتهم تتزاید یوما فیوما أی لا ترفع الحصا عن أوتاد دولتهم بل یدق بها دائما أو المراد بالأوتاد الرؤساء و العظماء أی قدر و لزم نزول حصا العذاب على عظمائهم.
قوله ع الفتنة على من أثارها أی یعود ضرر الفتنة على من أثارها أکثر من غیره کما أن بالغبار یتضرر مثیرها أکثر من غیره‏
14 -و نیز در غیبت نعمانى از ابو المرهف از حضرت صادق علیه السّلام روایت مینماید که فرمود: محاضیر بهلاکت مى‏افتند ... عرضکردم: محاضیر چیست؟
فرمود: آنها که «در باره ظهور» شتاب دارند. و مقرّبون نجات مى‏یابند، و سنگر بر شالوده خود ثابت میماند؛ شما همچون گلیم پاره‏هاى خانه خود باشید. که فتنه و آشوب بضرر عاملین آن تمام مى‏شود، هر گاه آنها قصد آزار شما نمایند خداوند آنها را بکارى مشغول مى‏سازد تا از آن فکر درگذرند.
مؤلف: «محاضیر» جمع محضیر است و محضیر بمعنى اسب بسیار تندرو است (و شاید مقصود جماعت بسیارى باشد که همه شتاب دارند که حضرت زود قیام کند) و «مقرّبون» اگر بکسر راء باشد، یعنى کسانى که مى‏گویند فرج امام زمان نزدیک است و آرزوى نزدیک شدن وقت آن را دارند، یا دعا مى‏کنند که خدا تعجیل در فرج آن حضرت کند.
و چنانچه بفتح راء باشد بمعنى صابران و بردبارانى است که بواسطه صبر در انتظار ظهور آن حضرت نزد خداوند مقرب گشته‏اند جمله «سنگر بر شالوده خود ثابت میماند» بمعنى استقرار سنگر دولت مخالفین بر اساس خود است، که روزبروز کار آنها بالا مى‏گیرد. و جمله «زیرا فتنه بضرر عاملین آن تمام مى‏شود» باین معنى است که ضرر فتنه و آشوب دامن برانگیزنده آن را پیش از دیگران مى‏گیرد، چنان که غبار بیشتر بحلق پدید آورنده خود فرو میرود.

15-عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ ذَاتَ یَوْمٍ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِمَا لَا یَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَایَةُ لَنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا یَعْنِی أئمة [الْأَئِمَّةَ خَاصَّةً وَ التَّسْلِیمُ لَهُمْ وَ الْوَرَعُ وَ الِاجْتِهَادُ وَ الطُّمَأْنِینَةُ وَ الِانْتِظَارُ لِلْقَائِمِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ لَنَا دَوْلَةً یَجِی‏ءُ اللَّهُ بِهَا إِذَا شَاءَ ثُمَّ قَالَ مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَهُ فَجِدُّوا وَ انْتَظِرُوا هَنِیئاً لَکُمْ أَیَّتُهَا الْعِصَابَةُ الْمَرْحُومَة
15 -و نیز نعمانى در کتاب «غیبت» از ابو بصیر و او از حضرت صادق علیه السّلام روایت میکند که روزى فرمود: آیا شما را از چیزى مطلع نگردانم که خداوند عمل بندگانش را جز بوسیله آن؛ نمیپذیرد؟ من گفتم: بفرمائید بدانیم آن چیست؟ فرمود: آن گواهى دادن بیگانگى خدا و رسالت محمد صلّى اللَّه علیه و آله و اعتقاد بآنچه خدا فرموده و دوستى ما و بیزارى از دشمنان ما ائمه و تسلیم در برابر آنها و پارسائى و کوشش در امر دین و صبر و انتظار براى ظهور قائم ماست.
آنگاه فرمود: ما را دولتى است که هر گاه خداوند بخواهد آن را مى‏آورد.
سپس افزود: هر کس مشتاق است که از یاران قائم ما باشد، باید منتظر ظهور او باشد و پرهیز کارى پیشه سازد و داراى اخلاق نیکو باشد و بدین گونه انتظار آن روز کشد.
اگر در این حالت بمیرد و بعد از مرگ او قائم قیام نماید، ثواب کسى دارد که آن حضرت را درک کرده است. پس سعى کنید و منتظر باشید، خوش بحال شما اى مردمى که خداوند شما را مشمول رحمت خود گردانیده است! عقیده ثابت شیعیان‏

اللهم عجل لولیک الفرج